Συντάκτης
M Tessler et al . J Cataract Refract Surg 2022:48:37-43
Ο σκοπός της αναδρομικής αυτής μελέτης ήταν να εκτιμήσει την ακρίβεια της φόρμουλας Hill-RBF 3 με και χωρίς απευθείας μέτρηση της ολικής ισχύος του κερατοειδούς (ΤΚΡ) και να τη συγκρίνει με παλιότερες και νεότερες φόρμουλες υπολογισμού ενδοφακού με την ετεροσκεδαστική στατιστική μέθοδο. Η συγκεκριμένη φόρμουλα έχει σημαντικά βελτιωθεί σε σχέση με την προκάτοχό της μιας και με επέκταση της βάσης δεδομένων καλύπτει πλέον οφθαλμούς με μεγάλο και μικρό αξονικό μήκος. Επιπρόσθετα, έχει ενσωματώσει και άλλες παραμέτρους που χρησιμοποιούνται για την επιλογή του ενδοφακού, όπως το πάχος του κεντρικού κερατοειδούς, το πάχος του φακού, την απόσταση White to white και το φύλο. Αυτές σε συνδυασμό με τις ήδη χρησιμοποιούμενες παραμέτρους όπως το αξονικό μήκος, το βάθος του πρόσθιου θαλάμου και το σφαιρικό ισοδύναμο της επιθυμητής μετεγχειρητικής διάθλασης. Η σύγκριση αφορούσε 10 φόρμουλες: BUII, EVO 2.0, Haigis, Hill RBF 2.0, Hoffer Q, Holladay 1, Holladay 2, Kane, SRK-T και Olsen. Όλες οι φόρμουλες έδειξαν υψηλή ακρίβεια πρόβλεψης, με την Hill RBF 3.0, να έχει ποσοστό οφθαλμών με prediction error (PE) εντός 0,25D από 62,1% με 68%, και εντός 0,50D από 93,5% μέχρι 95,4%. Το SD του PE για την Hill RBF 3.0 είτε έγινε χρήση της ΤΚ είτε όχι ήταν μικρότερο από την Hill RBF 2.0 και τις παλαιότερες φόρμουλες και παρόμοιο με τις καινούριες φόρμουλες. Είναι αξιοσημείωτο ότι η μελέτη δεν έδειξε βελτίωση της απόδοσης της φόρμουλας με χρήση των μετρήσεων ΤΚ. Το ίδιο ίσχυε και για τις υπόλοιπες φόρμουλες. Μειονεκτήματα της μελέτης ήταν ο σχετικά μικρός αριθμός οφθαλμών που συμπεριέλαβε καθώς και η αδυναμία να γίνει IOL constant optimization.
Συμπερασματικά, η φόρμουλα Hill RBF 3.0, δείχνει εξαιρετική ακρίβεια πρόβλεψης της ισχύος του ενδοφακού σε σχέση με τις άλλες φόρμουλες. Η χρήση ΤΚ δεν φαίνεται να βελτιώνει την ακρίβεια της.
