Skip to main content
vivliografiko-catch-up-web

Συντάκτης

Ελισάβετ Πατσούρα
Χειρουργός Οφθαλμίατρος,
Ταμίας του ΔΣ της ΕΕΕΦΔΧ
Επικοινωνία: epatsoura@hotmail.com

Langer J et al. J Refract Surg.2021;37(5):312-317.

Η παρούσα μελέτη εξετάζει το διαθλαστικό αποτέλεσμα της ένθεσης του ενδοφακού Acufocus IC-8 με μικρή κεντρική οπή σε οφθαλμούς με ανώμαλο αστιγματισμό. Στην μελέτη εξετάστηκαν 17 ασθενείς με ανώμαλο αστιγματισμό διαφορετικών παθολογιών, οι οποίες προκαλούσαν μέση υψηλή εκτροπή 0.75 0.91 μm. Ο προεγχειρητικός έλεγχος των ασθενών έγινε με IOL Master & Pentacam, ενώ ο υπολογισμός του ενδοφακού έγινε με φόρμουλες SRK-T, Barrett UII, Haigis, ray-tracing OCULIX με στόχο την εμμετρωπία. Υπολογίστηκε το απόλυτο διαθλαστικό σφάλμα για κάθε φόρμουλα, ως η διαφορά του προβλεπόμενου από το μετρούμενο διαθλαστικό σφάλμα (σφαιρικό ισοδύναμο SE) 3 μήνες μετά το χειρουργείο. Η καλύτερα διορθωμένη οπτική οξύτητα μετεγχειρητικά (CDVA) βελτιώθηκε από 0,37 0,09 σε 0,19 0,06 logMAR στους τρεις μήνες μετεγχειρητικά, διαφορά στατιστικά σημαντική. Οι UDVA, UIVA, UNVI επίσης βελτιώθηκαν σημαντικά. Το απόλυτο σφάλμα ήταν 0,59 0,35D για την SRK-T, 0,49 0,25 D για τη Ηaigis και 0,67 0,28D για την Βarrett, για τους οφθαλμούς που μπορούσαν να γίνει ο υπολογισμός με τις φόρμουλες αυτές. Με το OCULIX το απόλυτο σφάλμα ήταν 1,64 4,00D. Σε υψηλά κερατομετρικά άνω των 48D η ακρίβεια ήταν μικρότερη. Λόγω του σχεδιασμού όμως του ενδοφακού αυτού με κεντρική οπή, αντιρροπείται ένα μέρος του μετεγχειρητικού διαθλαστικού σφάλματος. Στη συγκεκριμένη μελέτη, σε αντίθεση με το αναμενόμενο, η ακρίβεια στον υπολογισμό του ενδοφακού ήταν υποδεέστερη με την τεχνική ray tracing συγκριτικά με τις βιομετρικές φόρμουλες. Η διαφορά αυτή αποδίδεται ίσως στην αδυναμία καλής ποιότητας και επαναλήψιμων μετρήσεων των παραμέτρων της Pentacam στις οποία στηρίζεται ο υπολογισμός με ray tracing. Συμπερασματικά, ο υπολογισμός της ισχύος του ενδοφακού Acufocus IC-8 στους οφθαλμούς με ανώμαλο αστιγματισμό ακόμα και με ray tracing είναι δύσκολος. Στην παρούσα μελέτη οι φόρμουλες Haigis και SRK-T έδωσαν τα καλύτερα αποτελέσματα. Μεγαλύτερες μελέτες είναι απαραίτητες, ενώ προτείνεται στα περιστατικά όπου είναι εφικτό, τεχνική δύο σταδίων με πρώτο την ομαλοποίηση του κερατοειδούς με φωτοδιαθλαστική χειρουργική προκειμένου να βελτιωθεί η ακρίβεια των βιομετρικών μετρήσεων.