Skip to main content
vivliografiko-catch-up-web

Συντάκτης

Ελισάβετ Πατσούρα
Χειρουργός Οφθαλμίατρος,
Ταμίας του ΔΣ της ΕΕΕΦΔΧ
Επικοινωνία: epatsoura@hotmail.com

Cao H et al. J Cataract Refract Surg 2022;48:771-777

H μελέτη αυτή είναι μία αναδρομική μελέτη που περιέλαβε 43 ασθενείς με ύποπτη τοπογραφία και 43 με φυσιολογική. Ο σκοπός της μελέτης ήταν να προσδιορίσει τα κλινικά αποτελέσματα, τη σταθερότητα, την ασφάλεια και τη μεταβολή στην ανύψωση του οπίσθιου κερατοειδούς 3 χρόνια μετά την επέμβαση. Οι οφθαλμοί κατατάσσονταν με ύποπτο κερατοειδή εάν παρουσίαζαν τουλάχιστον ένα από τα τρία χαρακτηριστικά κατά τον Reinstein: (α) κατώτερη κύρτωση με ασύμμετρο bow tie, (β) έκκεντρη ή αυξημένη οπίσθια ανύψωση, (γ) μέγιστη ανύψωση οπίσθιας επιφάνειας που συμπίπτει με τη μέγιστη ανύψωση πρόσθιας επιφάνειας και το λεπτότερο σημείο του κερατοειδούς και (δ) τελικό σκορ D>1.88 (BAD μελέτη κατά Belin -Ambrosio). H επέμβαση πραγματοποιήθηκε με το VisuMax FS Laser. Τα UDVA CDVA, διάθλαση, ενδοφθάλμια πίεση μετρήθηκαν προεγχειρητικά και στους 6,12,36 μήνες μετά το χειρουργείο, ενώ η εξέταση με Pentcam πραγματοποιήθηκε προεγχειρητικά και στον πρώτο και τρίτο μετεγχειρητικό χρόνο. Ελέγχθηκαν τα posterior central elevation (PCE), posterior elevation at thinnest point (PET) και posterior elevation maximum (PEM). Η διαφορά στην ανύψωση ήταν η διαφορά μεταξύ των προεγχειρητικών και των μετεγχειρητικών τιμών. Θετική διαφορά δήλωνε πρόσθια μετατόπιση της οπίσθιας επιφάνειας. Τα δύο γκρουπ δεν διέφεραν στη μετεγχειρητική οπτική οξύτητα στα τρία χρόνια, η οποία ήταν 20/20 ή καλύτερη στο 91% των οφθαλμών του πρώτου γκρουπ και στο 95% του δεύτερου. Στα τρία χρόνια κανένας οφθαλμός και από τα δύο γκρουπ δεν παρουσίασε μεταβολές στο σφαιρικό ισοδύναμο >0.50D. Η διαφορά ανάμεσα στις προεγχειρητικές και μετεγχειρητικές τιμές σε κάθε γκρουπ (ΔPCE, ΔPTE, ΔPME) δεν ήταν στατιστικά σημαντική. Οι διαφορές αυτές ήταν μικρότερες του μηδενός σε πάνω από 50% των οφθαλμών και στις δύο ομάδες, γεγονός που υπονοεί μια μικρή αλλά όχι σημαντική οπίσθια μετατόπιση στα τρία χρόνια. Η μελέτη καταλήγει ότι η σταθερότητα και ασφάλεια του SMILE στα τρία χρόνια μετά το χειρουργείο είναι παρόμοια σε οφθαλμούς με φυσιολογική και ύποπτη τοπογραφία, όπως αυτή φαίνεται από τη μορφολογία του κερατοειδούς και το D score, αν και δέχεται ότι κάποιοι από αυτούς τους οφθαλμούς μπορεί να αναπτύξουν εκτασία σε διάστημα πάνω από τρία έτη.