Skip to main content
vivliografiko-catch-up-web

Συντάκτης

Ελισάβετ Πατσούρα
Χειρουργός Οφθαλμίατρος,
Γ.Γ. του ΔΣ της ΕΕΕΦΔΧ
Επικοινωνία: epatsoura@hotmail.com

Achiron A et al. Am J Ophthalmol 2024;266: 135–143

Ο σκοπός αυτής της αναδρομικής μελέτης ήταν να διερευνήσει την επίδραση των ενδοφακών που φιλτράρουν το μπλε φως (BLF), στην ανάπτυξη και εξέλιξη της ατροφίας της ωχράς κηλίδος (ΜΑ) σε οφθαλμούς με νεοαγγειακή εκφύλιση ωχράς (nAMD). Συμπεριέλαβαν 373 οφθαλμούς σε αγωγή με anti-VEGF παράγοντα, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε μη επιπλεγμένη επέμβαση καταρράκτη. Σε 206 έγινε ένθεση BLF IOL (SN60WF), ενώ σε 167 non-BLF IOL (ZCB00, ZA9003). Η αποτύπωση της έκτασης της ατροφίας πραγματοποιήθηκε με το λογισμικό της Heidelberg και μετρήθηκε σε mm2 . Οι δύο ομάδες είχαν συγκρίσιμα χαρακτηριστικά προεγχειρητικά. Σύμφωνα με τη μελέτη, ο συνολικός αριθμός των ασθενών με ΜΑ αυξήθηκε από 2,4% αμέσως μετά την επέμβαση του καταρράκτη στο 23,1% στο τέλος της περιόδου παρακολούθησης. O μέσος χρόνος παρακολούθησης και για τις δύο ομάδες ασθενών ήταν 8 +/- 3,2 χρόνια, ενώ η θεραπευτική προσέγγιση όσον αφορά στην εκφύλιση της ωχράς ήταν συγκρίσιμη. Τα καινούρια περιστατικά ΜΑ δεν διέφεραν στο τέλος της παρακολούθησης ανάμεσα στα δύο γκρουπ (23% BFL IOL vs 19% NBFL IOLS p=0,339). To MA -free survival μεταξύ των δύο γκρουπ δεν διέφερε σε στατιστικά σημαντικό βαθμό. Στο σύνολο των οφθαλμών με ΜΑ η περιοχή ατροφίας στο τέλος της παρακολούθησης ήταν 5,14+/- 4,71mm2 για τους BFL IOls και 8,56+/-mm2 για τους NBLF IOLs. (p=0.42). Η μέση ετήσια αύξηση του εμβαδού της ατροφικής περιοχής ήταν 0.78+/- 9.17mm2/year για την πρώτη ομάδα και 1,26+/-1.32`mm2/ year για τη δεύτερη (p=0,42).

Η μελέτη υποστηρίζει ότι οι BLF IOLs δεν προσφέρουν επιπλέον όφελος συγκριτικά με τους NBLF IOLS όσον αφορά το διάστημα μέχρι την εμφάνιση της ΜΑ, αλλά προστατεύουν όσον αφορά την εξέλιξή της σε διάστημα 8 ετών σε ασθενείς με υπάρχουσα νεοαγγειακή μορφή της νόσου. Η μελέτη έχει περιορισμούς, όπως η αναδρομική της φύση καθώς και το γεγονός ότι παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την εξέλιξη της νόσου όπως π.χ. κάπνισμα, έκθεση σε ηλιακή ακτινοβολία και κληρονομικότητα δεν μπορούσαν να ελεγχθούν. Επίσης, δεν χρησιμοποιήθηκε φλουοραγγειογραφικός έλεγχος, αλλά μόνο OCT για τη διάγνωση της ατροφίας, γεγονός που θα μπορούσε να επηρεάζει την ανίχνευση πολύ μικρών ατροφιών. Συμπερασματικά, σύμφωνα με την παραπάνω μελέτη οι BLF IOLs που μπλοκάρουν τα μικρά μήκη κύματος της φωτεινής ακτινοβολίας θα μπορούσαν να προσφέρουν προστασία όσο αφορά στην εξέλιξη της ΜΑ σε έδαφος νεοαγγειακής εκφύλισης ωχράς κηλίδος.