Effectiveness of prophylactic capsular tension ring implantation during cataract surgery in highly myopic eyes

Η προοπτική αυτή μελέτη είχε ως σκοπό να διερευνήσει την αποτελεσματικότητα της προληπτικής χρήσης του δακτυλίου τάσης κατά το χειρουργείο καταρράκτη σε υψηλά μυωπικούς οφθαλμούς. Συμπεριέλαβε 55 οφθαλμούς στους οποίους έγινε ένθεση δακτυλίου τάσης και 55 χωρίς. Μελετήθηκε η αξονική θέση του ενδοφακού (ALP), η παρεκτόπιση και το tilt, η περιοχή της καψουλόρρηξης, η θόλωση του πρόσθιου και του οπίσθιου περιφακίου ένα χρόνο μετά την επέμβαση. Όλοι οι οφθαλμοί είχαν αξονικό μήκος >26mm, χωρίς άλλη οφθαλμική παθολογία πλην του καταρράκτη. Η μέτρηση της αξονικής θέσης του ενδοφακού έγινε με UBM και το ειδικό πρόγραμμα που διαθέτει, χωρίς μυδρίαση της κόρης. Η παρεκτόπιση και το tilt μετρήθηκαν μετά από μυδρίαση με τη βοήθεια του OPD scan III aberrometer Nidek. Η κάθετη και η οριζόντια παρεκτόπιση ορίζονται ως η απόσταση μεταξύ του οπτικού άξονα και του κέντρου του ενδοφακού, ενώ το tilt μετριέται αυτόματα από το μηχάνημα. Το άνοιγμα της καψουλόρρηξης μετρήθηκε από φωτογραφίες του πρόσθιου ημιμορίου, ενώ χρησιμοποιήθηκε σύστημα βαθμονόμησης για τη θόλωση του πρόσθιου περιφακίου, με 0 να αντιστοιχεί σε απουσία θόλωσης και 3 στη μέγιστη. Η θόλωση του οπίσθιου περιφακίου αξιολογήθηκε με το EPCO2000 λογισμικό, το οποίο δίνει για κάθε οφθαλμό το PCO score. Τα δύο γκρουπ δεν διεφέραν στα προεγχειρητικά χαρακτηριστικά τους. Στον ένα χρόνο, το AXP του ενδοφακού δεν διέφερε στατιστικά ανάμεσα στο γκρουπ με και χωρίς δακτύλιο τάσης. Το ίδιο ισχύει και για τη μετρούμενη παρεκτόπιση (στο οριζόντιο και κάθετο άξονα) καθώς και για το tilt. Το γκρουπ με τον δακτύλιο τάσης παρουσίαζε μικρότερη ρίκνωση πρόσθιου περιφακίου καθώς και θόλωση σε στατιστικά σημαντικό βαθμό. Το ίδιο ίσχυε και για τη βαρύτητα της θόλωσης του οπίσθιου περιφακίου. Όσον αφορά όμως στο ποσοστό του κλινικά σημαντικού PCO, αυτό δε, διέφερε ανάμεσα στις δύο ομάδες σε στατιστικά σημαντικό βαθμό. Η μη διορθωμένη οπτική οξύτητα, το διαθλαστικό σφάλμα, οι υψηλές εκτροπές δεν διέφεραν σημαντικά στους οφθαλμούς με και χωρίς δακτύλιο. Συμπερασματικά, η μελέτη καταλήγει ότι παρόλο που η προφυλακτική χρήση του δακτυλίου τάσης σε υψηλά μυωπικούς οφθαλμούς έχει ως αποτέλεσμα μικρότερο ποσοστό ρίκνωσης της καψουλόρηξης και θόλωσης του περιφακίου, δεν έχουν επίδραση στη σταθερότητα της θέσης του ενδοφακού και το οπτικό αποτέλεσμα τουλάχιστον για ένα χρόνο μετεγχειρητικά. Έτσι, έχοντας υπόψη τις πιθανές διεγχειρητικές και μετεγχειρητικές επιπλοκές της ένθεσης του δακτυλίου τάσης ο χειρουργός θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να αξιολογεί την αναγκαιότητα ή μη της χρήσης του στους συγκεκριμένους οφθαλμούς.