Corneal Epithelial Remodeling in a 6-Month Follow-up Period in Myopic Corneal Refractive Surgeries

Σκοπός αυτής της προοπτικής μελέτης ήταν να μελετήσει τις μεταβολές του πάχους του επιθηλίου του κερατοειδούς (corneal remodeling) 6 μήνες μετά από διαθλαστική επέμβαση. Συμπεριέλαβε 76 οφθαλμούς/76 ασθενών από τους οποίους 23 υποβλήθηκαν σε FS-LASIK, 22 σε SMILE και 31 σε t-PRK. Το πάχος του επιθηλίου μετρήθηκε με SD-OCT, (RTVue, Optovue), σε μία ζώνη 9mm, ενώ η τομογραφία του κερατοειδούς έγινε με Pentacam. Μετρήσεις πάρθηκαν προ- εγχειρητικά, καθώς και την 1η, 3η μέρα, 1η εβδομάδα, 1ο μήνα, 3ο μήνα και 6ο μήνα μετά την επέμβαση. Για τους οφθαλμούς με t-PRK η εκτίμηση έγινε την 3η αντί για την πρώτη μετεγχειρητική μέρα λόγω της χρήσης φακών επαφής. Οι επιθηλιακοί χάρτες χωρίζονταν σε 25 επιμέρους τμήματα, ενώ για να ελαχιστοποιηθεί η επίδραση του φιλμ των δακρύων, δεν χρησιμοποιούνταν τεχνητά δάκρυα για τουλάχιστον δύο ώρες πριν τη λήψη της μέτρησης. Η πρόσθια κερατοειδική ανύψωση, όπως αυτή καταγράφεται στο Pentacam στη ζώνη των 7mm, χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό της καμπυλότητας σε 8 διακριτά τμήματα (S, ST, SN, T, I, IT, IN, N). Προεγχειρητικά δεν υπήρχε διαφορά ανάμεσα στην ηλικία, σφαιρικό ισοδύναμο και διάμετρο οπτικής ζώνης ανάμεσα στις ομάδες. Το πάχος του επιθηλίου στην περιφερική ζώνη ήταν μικρότερο από τις άλλες κεντρικότερες τρεις ζώνες. Παρόλες τις ενδιάμεσες χρονικές μεταβολές, στους έξι μήνες το πάχος του επιθηλίου ήταν το ίδιο για όλα τα είδη επεμβάσεων και για όλες τις ζώνες. Στην ομάδα του τ-PRK το πάχος του επιθηλίου παρουσίαζε τη μεγαλύτερη μεταβλητότητα. Ενώ τόσο για το FS-LASIK και το SMILE το επιθήλιο παρουσιάζεται σταθεροποιημένο από τον 3ο μήνα και μετά με ελάχιστες μεταβολές, τα περιστατικά του t-PRK συνέχιζαν να εμφανίζουν μεταβολές και στο διάστημα ανάμεσα στους 3-6 μήνες. Η μελέτη καταλήγει ότι αυτή η αστάθεια θα μπορούσε να επηρεάζει το προφίλ του κερατοειδούς και να οδηγεί σε απόκλιση από το επιθυμητό διαθλαστικό αποτέλεσμα.