Συντάκτης
Mohammad Bakr et al. Cataract Refract Surg 2024; 50:956–962
Η παραπάνω είναι μία αναδρομική πολυκεντρική μελέτη στην οποία συμμετείχαν 8 κέντρα στη Μ. Βρετανία. Σκοπός ήταν να συγκριθεί το ποσοστό των διεγχειρητικών επιπλοκών, του μετεγχειρητικού οιδήματος στην ωχρά και η ποιότητα της όρασης μεταξύ της μεμονωμένης επέμβασης καταρράκτη και της συνδυασμένης με υαλοειδεκτομή επέμβασης καταρράκτη. Συμπεριέλαβε 2.222 οφθαλμούς με συνδυασμένο χειρουργείο και 112.689 με μεμονωμένο χειρουργείο καταρράκτη. Προχωρημένος καταρράκτης παρατηρήθηκε στο 0,7% των οφθαλμών που υποβλήθηκαν σε συνδυασμένο χειρουργείο και στο 4,1% αυτών με μεμονωμένο. Για λόγους ανάλυσης, τα συνδυασμένα χειρουργεία κατατάχθηκαν σε τέσσερεις κατηγορίες ανάλογα με την αιτία της υαλοειδεκτομής (διαβητική ελκτική αποκόλληση, PVR, αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, θόλωση υαλώδους και νόσοι υαλοειδοαμφιβληστροειδικής επιφάνειας). Όσον αφορά τις διεγχειρητικές επιπλοκές, το ποσοστό ρήξεως του οπίσθιου περιφακίου ήταν σημαντικά μεγαλύτερο (x4) στις συνδυασμένες επεμβάσεις (2,7% vs 1,7% , P <0,001). Υπήρχε ισχυρή συσχέτιση με τη μεγαλύτερη ηλικία, την ψευδοαποφολίδωση, προηγηθείσες ενδοϋαλοειδικές ενέσεις, προχωρημένος καταρράκτης και απόσπαση Ζιννείου ζώνης. Η απόσπαση Ζιννείου ως διεγχειρητική επιπλοκή δεν παρουσίαζε διαφορά ανάμεσα στα δύο γκρουπ. Επίσης, μεγαλύτερο ήταν το ποσοστό των οφθαλμών με πτώση πυρήνα στους οφθαλμούς με συνδυασμένη επέμβαση (x6). Ο προχωρημένος καταρράκτης αποτελούσε κοινό παράγοντα κινδύνου για τις παραπάνω επιπλοκές. Η συνδυασμένη επέμβαση παρουσίαζε στατιστικά μεγαλύτερο ποσοστό υπερχοριοειδικών αιμορραγιών (x46) σε σχέση με τη μεμονωμένη, ιδιαίτερα σε περιστατικά με αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Η μεγάλη ηλικία και το συνυπάρχον γλαύκωμα αποτελούσαν παράγοντα κινδύνου. Δεν υπήρχαν διαφορές όσον αφορά τον τραυματισμό της ίριδος, ενώ υπήρχε μια μεγαλύτερη τάση στα συνδυασμένα περιστατικά για παρεκτόπιση ενδοφακού και αλλαγή ειδικά στα περιστατικά με αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Όπως ήταν αναμενόμενο το ποσοστό του μετεγχειρητικού οιδήματος ωχράς (CME) (x4), εντός τριών μηνών από το χειρουργείο, ήταν σημαντικά υψηλότερο στα μάτια με συνδυασμένη επέμβαση και ιδιαίτερα σε αυτά με παθολογία υαλοειδοαμφιβληστροειδικής επιφάνειας. Παράγοντες που αύξαναν τον κίνδυνο ήταν η συνύπαρξη διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, η ιριδοκυκλίτιδα και η ρήξη του περιφακίου. Όσον αφορά την οπτική οξύτητα και τα δύο γκρουπ παρουσίασαν μία βελτίωση περίπου 3 γραμμών Snellen. Τα μειονεκτήματα της μελέτης είναι η αναδρομική της φύση και η ανομοιότητα των χαρακτηριστικών στους προεγχειρητικούς οφθαλμών στα δύο γκρουπ. Συμπερασματικά, η μελέτη αυτή έδειξε ότι στην περίπτωση των συνδυασμένων επεμβάσεων το ποσοστό της ρήξης του περιφακίου, πτώσης πυρήνα και μετεγχειρητικό οίδημα ωχράς είναι σημαντικά μεγαλύτερο κατά 4, 6 και 4 φορές αντίστοιχα. Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους χειρουργούς προσθίου ημιμορίου για τη συμβουλευτική των ασθενών που είναι υποψήφιοι για συνδυασμένη επέμβαση.
