Trabecular Procedures Combined with Cataract Surgery for Open-Angle Glaucoma. A Report by the American Academy of Ophthalmology

Ο σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να προσδιορίσει τη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης μετά από συνδυασμένη επέμβαση καταρράκτη και MIGS σε σύγκριση με τη μεμονωμένη επέμβαση καταρράκτη, να διερευνήσει το προφίλ ασφάλειας των διάφορων συσκευών MIGS και να αναδείξει εκείνα τα χαρακτηριστικά ασθενών που θα ωφελούνταν περισσότερο από μία συσκευή σε σχέση με μία άλλη. Συμπεριλήφθηκαν 10 τυχαιοποιημένες μελέτες (RCT). Όλες δυνητικά μπορούσαν να υπόκεινται σε πιθανό σφάλμα καθώς χορηγούνταν από αντίστοιχες εταιρείες MIGs. Οι επεμβάσεις στον ηθμό που αξιολογήθηκαν ήταν οι iStent [Glaukos], Schlemm’s canal microstent (Hydrus [Alcon]), γωνιοτομία με Trabectome [Microsurgical Technology], Kahook Dual Blade [KDB] [New World Medical] και τραμπεκουλοτομία (gonioscopy-assisted transluminal trabeculotomy και OMNI- assisted trabeculotomy/canaloplasty). Τα αποτελέσματα για τις 3 πιο συνηθισμένες επεμβάσεις (iStent, Hydrus, Trabectome) συνδυασμένες με επέμβαση καταρράκτη, όσον αφορά τη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης σε οφθαλμούς με υπερτονία και γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας ήπιας ή μεσαίας βαρύτητας, δεν έδειξαν κάποια διαφορά. Η μείωση της πίεσης και του αριθμού των χρησιμοποιούμενων φαρμάκων στα δύο χρόνια ήταν μικρή. Καμία συσκευή δεν παρουσιάζει σαφή υπεροχή σε σχέση με τις άλλες. Με άλλα λόγια η αναμενόμενη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης στους ασθενείς με αυτά τα χαρακτηριστικά μόνο με την επέμβαση του καταρράκτη είναι περίπου 5.4-7.6mmHg (μείωση φαρμάκων 0.8-1), ενώ αν συνδυαστεί με MIGS στον ηθμό θα μπορούσε να μειωθεί επιπλέον κατά 1,6-2,3mmHg (0,4 επιπλέον μείωση του αριθμού σταγόνων). Στο ερώτημα σχετικά με την ασφάλεια των συνδυασμένων επεμβάσεων, οι συγκριτικές μελέτες υποστηρίζουν σε γενικές γραμμές ότι η πιθανότητα μετεγχειρητικής φλεγμονής είναι μεγαλύτερη με το Hydrus και με το iStent σε σύγκριση με το control γκρουπ, η πιθανότητα υφαίματος μεγαλύτερη για το KDB και για το Hydrus σε σχέση με το iStent, ενώ το οίδημα του κερατοειδούς είναι πιο συχνό με το Hydrus. Βέβαια το πόσο είναι κλινικά σημαντικές αυτές οι διαφορές δεν είναι ξεκάθαρο και απαιτούνται επιπλέον μελέτες. Όσον αφορά την ανάγκη δεύτερης αντιγλαυκωματικής επέμβασης αυτή αποφεύχθηκε σε 1,8% των ασθενών με iStent και 2,6% των ασθενών με Hydrus σε σχέση με τη μεμονωμένη επέμβαση καταρράκτη. Καμία από τις παραπάνω συσκευές δεν φάνηκε να προκαλεί κλινικά σημαντική διαφορά στη μείωση των ενδοθηλιακών κυττάρων. Τέλος, το ιστορικό ιριδοκυκλίτιδας, η αλλεργία στα μέταλλα, η αιμορραγική διάθεση καθώς και το είδος του γλαυκώματος μπορεί να επηρεάσει την επιλογή της καταλληλότερης επέμβασης.