
Συντάκτης
Paola A. Rivera et al. J Cataract Refract Surg 2024; 50:688–692
Η συγκεκριμένη προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη είχε ως σκοπό να διερευνήσει την αγχολυτική δράση της μουσικής που επιλέγεται από τον ασθενή κατά τη διάρκεια της επέμβασης του καταρράκτη καθώς και την επίδραση στην ποσότητα του χορηγούμενου κατασταλτικού. Συμπεριέλαβε 107 ασθενείς που χωρίστηκαν σε δύο γκρουπ, 54 με επιλεγμένη από τον ασθενή μουσική και 53 χωρίς μουσική. Τα δύο γκρουπ δεν διέφεραν σημαντικά στα προεγχειρητικά τους χαρακτηριστικά. Την πρώτη ημέρα στους ασθενείς ζητήθηκε να συμπληρώσουν το τροποποιημένο ερωτηματολόγιο Likert-style survey (από το the State-Trait Anxiety Inventory [STAI]) που αξιολογούσε το επίπεδο του άγχους πριν και κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Η πιο συχνή επιλογή των ασθενών ήταν η κλασική μουσική, η ακουστική και η τζαζ. Το επίπεδο άγχους προεγχειρητικά ήταν παραπλήσιο και στις δύο ομάδες ασθενών. Με βάση τη βαθμολογία του ερωτηματολογίου το ολικό άγχος κατά τη διάρκεια της επέμβασης ήταν μεγαλύτερο στο γκρουπ χωρίς μουσική, η διαφορά αυτή ήταν στατιστικά σημαντική. Η αρτηριακή πίεση και ο καρδιακός ρυθμός δεν διέφεραν για τα δύο γκρουπ προεγχειρητικά και διεγχειρητικά. Ο αριθμός των αναισθητικών ενέσεων καθώς και η ποσότητα του χορηγούμενου αναισθητικού (midazolam & fentanyl) ήταν συγκρίσιμα στα δύο γκρουπ. Σύμφωνα με τη μελέτη, η μουσική μείωνε σημαντικά το άγχος του ασθενούς και το επίπεδο φόβου, σύγχυσης και ανησυχίας. Αντίθετα, δε φάνηκε να επηρεάζει τις βιομετρικές παραμέτρους όπως αρτηριακή πίεση και καρδιακό ρυθμό ή την ποσότητα του χορηγούμενου αναισθητικού. Επιπλέον, μελέτες δείχνουν τη θετική επίδραση της μουσικής και στον χειρουργό, χωρίς να παρεμποδίζει την επικοινωνία στο χειρουργείο (45 dB max ένταση). Συμπερασματικά, η μελέτη προτείνει τη χρήση μουσικής διεγχειρητικά καθώς λειτουργεί αγχολυτικά για τον ασθενή, αποτελώντας μία μη φαρμακολογική παρέμβαση χωρίς επιπλοκές για τον ασθενή.

